سعدی

وقتی دل سودایی
می‌رفت به بستان‌ها
بی خویشتنم کردی
بوی گل و ریحان‌ها

مژده

آب زنید راه را 

هین که نگار می‌رسد

مژده دهید باغ را بوی بهار می‌رسد

راه دهید یار را آن مه ده چهار را

کز رخ نوربخش او نور نثار می‌رسد

بهار را باور کن

 

بهار را باور کن

باز کن پنجره‌ها را که نسیم 
روز میلاد اقاقی ها را 
جشن میگیرد 
و بهار 
روی هر شاخه کنار هر برگ 
شمع روشن کرده است 

دزدی

دزد اگر شب ؛ گرمِ یغما کردن است
دزدیِ حُکّام ، روزِ روشن است.

( زنده یاد پروین اعتصامی )

بهار

بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک
شاخه‌های شسته، باران خورده، پاک

آنی

گر در طلب منزل جانی، جانی

گر در طلب لقمه نانی، نانی

این نکته رمز اگر بدانی، دانی

هر چیز که در جستن آنی، آنی

دوست

نازنینا، دوست یعنی انتخاب

یعنی از بنده سلام از تو جواب

دوست یعنی دل به ما بستی رفیق؟

دوست یعنی یاد ما هستی رفیق؟

 

شعر

 بزن باران درین بستر که همراهِ تو می بارم

میانِ عقل و احساسم زلالِ اشک می کارم

شعری از سروده های رحمان نصر اصفهانی

عاشقم

اهل همین کوچه ی بن بست کناری ،